Z kart historii...
Wybuchł wielki strajk w miejscowej fabryce na skutek danych rzekomo wolności przez rząd moskiewski, a potem haniebnie cofniętych, przez co uciemiężony robotnik rwał się do wolności, a coraz więcej był gnębiony przez stupajki moskiewskie. Nie brakowało wtedy ofiar. Na zakończenie strajku uproszono ówczesnego proboszcza, prałata Katedry Włocławskiej Ks. Konstantego Waberskiego, scholastyka, o odprawienie pierwszej Mszy św. w tejże kapliczce rakowskiej. Dnia 26 lutego 1905 roku odprawił Ks. prałat Waberski pierwszą Mszę św. przy licznym udziale robotników, jak to widać z załączonej w kronice fotografii.
Kapliczkę wybudowano z materiału Huty przez p. Delingiera, zawiadowcy kolonii. Kapliczka wybudowana była na jeden rok. W obawie, aby kapliczki nie skasowano (p. Delingier miał zamiar ją rozebrać) udała się Mierzwińska o radę i wstawiennictwo do p. Trochimowskiego, który interweniował u ówczesnego dyrektora Huty. p. Makowskiego. Ten ostatni zgodził się na pozostawienie kapliczki na rok następny. Niestety, władze rosyjskie oparły się temu, gdyż pod mianem kapliczki upatrywano robotę socjalistyczną. Kapliczkę polecono rozebrać. Wówczas to Mierzwińska udała się do naczelnika powiatu, księcia Awłowa, Gruzina, z prośbą o pozostawienie kapliczki. Awłow kapliczkę postanowił zostawić, lecz wyrzekł pamiętne słowa „Kapliczkę zostawić tej głupiej babie, tylko trzeba baczną uwagę zwrócić na to, co tam się dziać będzie”. Cały miesiąc Mierzwińska odprawiała sama nabożeństwo majowe z pomocą p. Zielińskiej i innych. W październiku 1905 r. na prośbę Mierzwińskiej, Moszczyńskiego i innych przybył do Rakowa Ks. Bolesław Osadnik, a widząc potrzebę kościoła większego, zwrócili się wspólnie przeora Jasnej Góry o. Reymana o wskazówki i rady w sprawie założenia kościoła i parafii, gdyż wszelkie prośby i pertraktacje z ks. prałatem Weberskim nie odniosły skutku.
